Boks dünyasının en spektaküler adamlarından, naçizane benim de en sevdiğim boksörlerden biri olan Roy Jones Jr. 90 ların başından 2000 lerin ortasına kadar şahane sürdürdüğü kariyerinde bayır aşağı devam ediyor ne yazık ki. Marco Huck ile yaptığı maçta da esasen galibiyeti hakeden bir boks ortaya koyan Denis Lebedev kardeşim, Jones Jr'ı son raundda acımasızca nakavt etti. Son yumruk biraz ayıp oldu gibi görünse de bunda Rusun suçu yok. Nitekim dikkat edilirse hakem bir anlık akıl tutulması yaşadı, Lebedev de hakeme gir artık araya dedi ama hakem bir an için duraksayınca Lebedev bir süre rüyalar aleminde dolaştırdı Jones Jr.'u. Benim için acı görüntüler bunlar ama 42 yaşında eski formundan uzak bir adam için kaçınılmaz son. 2 gün uyursun artık Roy.
Her ölüm erkendir, kabul. Cemal Süreya' ya itirazımız yok ama bazılarınınki daha çok yakar içi. Azrail' in gözdesi olurlar, kısa hayatlarına en büyük sevgileri, en büyük acıları, en büyük dostlukları, en büyük başarıları ve en büyük hataları sığdırabilmis kişiler. Edwin de çok farklı bir hayat yaşamadı aslında 30 yılı bulmayan ömründe. 12 yaşında boksa başlayıp, profesyonel olduktan sonra ilk 18 maçının tamamını 1. raundlarda nakavtla kazanarak erişilmesi zor bir rekora imza attı. Gerçi rekor Tyrone Brunson tarafından daha sonra kırıldı ama bu başka bir yazı konusu. Venezuella' nın zorlu mahallelerinden birinde çocukluğunu geçiren Edwin, amatör zamanında ciddi bir motorsiklet kazasında başından yaralandı. Hatta bu beyin hasarı Amerika' da boks yapmasına engel oldu. Konsey MR raporlarına bakıp kalıcı beyin hasarı ihtimali yüzünden lisans vermeyince 2004 ten itibaren uzakdoğu ( özellikle Japonya) ve ülkesinde maçlara çıktı. Featherweightde önüne çıkan herk
Yorumlar
Yorum Gönder