Floyd meyvedır yıllardır kendi sıkletini domine ediyor, saçma bahanelerle Manny den kaçıyor, korkak (ya da aşırı ihtiyatlı demeli belki de) dövüşüp çoğu zaman sıkıcı , antipatik tavırlarıyla sinir bozuyor olabilir. Ancak yiğidi öldürmeden hakkını vermeliyim ki her zaman çok üst seviye bir sporcu olmuştur gözümde. Müthiş bir profesyonel olarak ringde kazanmak için gerekli olan herşeyi, belki de en kusursuz hayata geçiren adamdır. Daha doğrusu adam-dı-. Maçı izleyen herkes hakem Cortez' in boksörlere öpüşün barışın deyip, Ortiz' in puanını sildikten sonra hadi devam dediğini görmüştür. Dolayısı ile dangoz Ortiz, özür faslını uzatıp belasını bulmuştur, bunda kural dışı hiçbirşey yok, Mıyvidir in hanesine bir KO daha yazılacaktır ammaaaa.. Boks böyle bir spor değil, sporcu olmak böyle bir şey değil. Yok efendim bu profesyonel arena işin ucunda milyon dolarlar var dersen o senin bakış açın derim. Adam sana gard dahi almamışken ve ilk yumruktan sonra bile öylece dururken attığın yumruğun boksla alakası yoktur. Bunun tek amacı olabilir; boksunu sevmediği halde çeşitli sebeplerle sana saygı duyan insanların sayısını sıfırlamak. Evet Ortiz kerizlik etmiş olabilir ama boks her ne kadar tezat gibi dursa da centilmen bir spordur. Frazier, Ali' ye zor zamanında borç vermeye kalkmış sonra da 15 raund boyunca Ali' yi dövmüştür. Tyson bir dönem yere yapıştırdığı rakiplerinden şuurları açılınca özür dilemiştir (gerçi kulak fetişidir kendisi ya neyse), Vitali, Shannon Brigs' i 12 raund çuval gibi dövmüş ama maçın sonunda karısına ''kocanın kocaman bir yüreği var, onunla gurur duymalısın demiştir. Örnekler çoktur ama Floyd' un yaptığını yapan tek bir gerçek şampiyon yoktur. Böyle bir galibiyeti kendine hak gören şampiyon falan değil, olsa olsa korkaktır.
Her ölüm erkendir, kabul. Cemal Süreya' ya itirazımız yok ama bazılarınınki daha çok yakar içi. Azrail' in gözdesi olurlar, kısa hayatlarına en büyük sevgileri, en büyük acıları, en büyük dostlukları, en büyük başarıları ve en büyük hataları sığdırabilmis kişiler. Edwin de çok farklı bir hayat yaşamadı aslında 30 yılı bulmayan ömründe. 12 yaşında boksa başlayıp, profesyonel olduktan sonra ilk 18 maçının tamamını 1. raundlarda nakavtla kazanarak erişilmesi zor bir rekora imza attı. Gerçi rekor Tyrone Brunson tarafından daha sonra kırıldı ama bu başka bir yazı konusu. Venezuella' nın zorlu mahallelerinden birinde çocukluğunu geçiren Edwin, amatör zamanında ciddi bir motorsiklet kazasında başından yaralandı. Hatta bu beyin hasarı Amerika' da boks yapmasına engel oldu. Konsey MR raporlarına bakıp kalıcı beyin hasarı ihtimali yüzünden lisans vermeyince 2004 ten itibaren uzakdoğu ( özellikle Japonya) ve ülkesinde maçlara çıktı. Featherweightde önüne çıkan herk
Yorumlar
Yorum Gönder