Yani bu McBride' ın Tyson' ı yendiğini düşününce bildiğim herşeyi unutmak istiyorum. Herhalde Mike' ın kafası güzeldi maça çıkarken. Adamek karşısında bokstan ziyade güreşmek niyetindeydi, koca bir kütleye sahip olduğu ve yumruk atmayı unuttuğu göz önüne alınırsa bu isteği normal karşılanmalı. Nitekim Adamek uzun zamandır sürdürdüğü temiz kariyerine bir galibiyet daha ekledi. Ağır sıklete geçtiği günden beri yenilmeyen Polonyalı için Eylül ayında planlanan Vitali maçı öncesi iyi bir antrenman oldu. Gerçi biraz kilo düşmüş gibi geldi bana Tomas ya da esas maçın hazırlık aşamasında farklı bir noktada da -kondisyon gelişimi gibi - olabilir. Zaten maçı da hemen bitirmek niyetinde değildi ve 12 raund boyunca devam etti. Sonuç olarak insan azmanı Kevin McBride halen Tyson galibiyetinin ekmeğini yiyor ama onu WWE bünyesinde izlemeyi tercih ederiz.
Her ölüm erkendir, kabul. Cemal Süreya' ya itirazımız yok ama bazılarınınki daha çok yakar içi. Azrail' in gözdesi olurlar, kısa hayatlarına en büyük sevgileri, en büyük acıları, en büyük dostlukları, en büyük başarıları ve en büyük hataları sığdırabilmis kişiler. Edwin de çok farklı bir hayat yaşamadı aslında 30 yılı bulmayan ömründe. 12 yaşında boksa başlayıp, profesyonel olduktan sonra ilk 18 maçının tamamını 1. raundlarda nakavtla kazanarak erişilmesi zor bir rekora imza attı. Gerçi rekor Tyrone Brunson tarafından daha sonra kırıldı ama bu başka bir yazı konusu. Venezuella' nın zorlu mahallelerinden birinde çocukluğunu geçiren Edwin, amatör zamanında ciddi bir motorsiklet kazasında başından yaralandı. Hatta bu beyin hasarı Amerika' da boks yapmasına engel oldu. Konsey MR raporlarına bakıp kalıcı beyin hasarı ihtimali yüzünden lisans vermeyince 2004 ten itibaren uzakdoğu ( özellikle Japonya) ve ülkesinde maçlara çıktı. Featherweightde önüne çıkan herk
Yorumlar
Yorum Gönder