Bakmayın Berto' nun resimde gevşek gevşek güldüğüne, Victor Ortiz' den bir temiz dayak yedi. Maçı izleyemeyen necip Türk milleti için şunu söylemek isterim; çok şey kaçırdınız. Nefis bir maç oldu, önce Berto, sonra Ortiz, daha sonra iki boksör birlikte düştüler, Ortiz enseye vuruştan puan kaybetti ama nihayetinde maçı kazandı. Sadece 24 yaşındaki Ortiz rakibine göre çok daha net ve sağlam yumruklar çıkardı. Maçtan sonra da tam bir Orta Amerikalı gibi konuştu ''insanlar yıllardır ne yapabileceğim ve ne yapamayacağım hakkında konuşup durdular ama ben kalbimde ne taşıdığımı gayet iyi biliyorum. Herşeyi olan ve aslında hiçbir şeyi olmayan (kemeri kastediyor) bir adam gibi çıktım ringe ve öyle savaştım''. Sonuç olarak WBC welterweight kemeri artık onun, tebrikler.
Her ölüm erkendir, kabul. Cemal Süreya' ya itirazımız yok ama bazılarınınki daha çok yakar içi. Azrail' in gözdesi olurlar, kısa hayatlarına en büyük sevgileri, en büyük acıları, en büyük dostlukları, en büyük başarıları ve en büyük hataları sığdırabilmis kişiler. Edwin de çok farklı bir hayat yaşamadı aslında 30 yılı bulmayan ömründe. 12 yaşında boksa başlayıp, profesyonel olduktan sonra ilk 18 maçının tamamını 1. raundlarda nakavtla kazanarak erişilmesi zor bir rekora imza attı. Gerçi rekor Tyrone Brunson tarafından daha sonra kırıldı ama bu başka bir yazı konusu. Venezuella' nın zorlu mahallelerinden birinde çocukluğunu geçiren Edwin, amatör zamanında ciddi bir motorsiklet kazasında başından yaralandı. Hatta bu beyin hasarı Amerika' da boks yapmasına engel oldu. Konsey MR raporlarına bakıp kalıcı beyin hasarı ihtimali yüzünden lisans vermeyince 2004 ten itibaren uzakdoğu ( özellikle Japonya) ve ülkesinde maçlara çıktı. Featherweightde önüne çıkan herk
Yorumlar
Yorum Gönder